سوالی است که مدتها پیش ذهن مرا مشغول کرده بود. در ابتدا اندیشیدم که شاید بهشتیان بر تمامی علوم واقف اند و نیاز به دانش اندوزی ندارند اما از آنجایی که کتاب غذای روح است و در بهشت برای غذای جسم(!) وعده های بسیاری داده شده، پس میبایستی برای غذای روح نیزتدابیری اندیشیده شده باشد مگر این که چنین تصور کنیم که در بهشت باید به مانند دستگاه آبمیوه گیری عمل کنیم ( از یک طرف میوه های بهشتی تناول کنیم و از طرف دیگر حوریان نیز آب ما را بگیرند!) .
در نهایت به این جواب رسیدم که عرب جاهلیت که از کتاب و دانش چیزی نمی دانسته بنابراین برای دادن وعده به آنها کافی است ببینید که آنها به چه چیزی نیاز دارند ( شکم و زیر شکم) آنها را وعده باید داد.
البته تا اون جایی که سواد علیل من قد می ده می گه که دیدار پروردگار بالاتر نعمت بهشتی است که فکر نکنم با شکم و زیر شکم ربطی داشته باشه
ReplyDeleteدر مورد کتاب و دانش هم که این ایه خیلی معروفه که ایا کسانی که می دانند با کسانی که نمی دانند یکسانند
جام و می و ساقی و بتی برلب کشت
ReplyDeleteاين جمله مرا نقد و ترا نسيه بهشت
مشنو سخن بهشت و دوزخ از کس
که رفت به دوزخ و که آمد ز بهشت؟
-------------------------------------------
حکیم عمر خیام با این رباعی زیبا هم پاسخ پرسش شما را داده هم جواب علیرضا را
طبق تعاليم اسلام،هدف از اين دنيا شناخت پروردگار است تا يك حد. در واقع در اين دنيا با توجه به تعاليم پيامبران انسانها به شناخت خداوند ميرسند و اين شناخت تنا توسط وحي و پيامبران و 12 امام معصوم به انسانها تفويض ميشود. آنان تعليم ميدهند و انسانها با آن تعاليم به شناخت بيشتر پروردگار نائل ميشوند. اسلام معتقد است قبل از اين دنيا ما عوالم ديگري نيز داشته ايم و در آنجا هم اين پروسه وجود داشته است. كما اينكه در قرآن خداوند ميفرمايد "قال الست بربكم قالو بلي" كه نشان ميدهد شناخت پروردگار از ابتدا در آن عوالم نيز وجود داشته است و در واقع هدف از خلقت شناخت پروردگار است چرا كه اگر او شناخته شود انسان وجدان ميكند كه بايد او را اطاعت كند و خداوند نزديكي و رضايت خود را در گرو اطاعت انسان قرار داده است. اين پروسه كه همان شناخت خداوند است در جهان آخرت نيز وجود خواهد داشت و تنها محيط زندگي انسان عوض ميشود. هدف از اين دنيا رفتن به بهشت نيست بلكه اين دنيا تنها جايي است براي زندگي و هدف بيان شد. اگر ژرف بينديشيم كاملا واضح ميبينيم كه از ابتدا نيز خداوند نميخواسته بشر به اين كره خاكي بيايد تا در مشقت زندگي كند بلكه بهشت را مسكن او قرار داد اما شيطان انسان را فريفت و بعد به زمين نزول داده شدند. اگر انسان فريب نميخورد ما هم اكنون در بهشت بوديم و به همان هدف والا فكر ميكرديم. فريفتن شيطان نيز خواست خداوند نبوده اس. مگر پيامبران و امامان عليهم السلام با كتاب و كتابخواني خداوند را به بشر ميشناساندند كه حال در بهشت نيز كتابخانه اي باشد؟!!! در بهشت ايشان باز هم تعليم بشر ميكنند و بشر به شناخت بيشتر خداوند نائل ميشود
ReplyDeleteusdoctoral.blogfa.com
پس همانگونه كه در دنيا ما به شكم و زير شكم نياز داريم در آخريت هم نياز خواهيم داشت و تنها قاعده و قاونون حاكم در آنجا متفاوت است. نه اينكه زنا حلال شود خير، بلكه زندگي بسيار راحت تر خواهد بود. فكر نميكنم شما در دنيا فقط نيازهاي شكم و زير شكم داشته باشيد كه فكر كنيد در بهشت هم تنا و تنها شكم و زير شكم هست. اگر در قرآن توصيف بهشت ميكند بايد بالاخره به چيزهايي متذكر شود كه بشر از آنها لذت ميبرد. خداوند اينها را در قرآن بيان نميكند تا بشر اطاعت خداوند را با بهشت معامله كند. امام حسين عليه السلم ميفرمايد كه مردم دنيا سه دسته هستند: دسته دوم كساني هستند كه خداوند را اطاعت ميكنند به خاطر بهشت يا از ترس جهنم. اينان معامله كنندگان با خدايند. اما دسته بالاتر آناني هستند كه به خاطر رضايت خداوند او را اطاعت ميكنند. اينكه كسي بخواهد در دنيا خود را به ماشين آبميوه گيري تبديل كند مشكلي نيست. ميتواند خدا را عبادت كند و آبميوه گيري هم باشد اما فقط همان حد از دنيا فهميده است. انسانها هم در بهشت ميتوانند مثل دنيا باشند. يعني بعضيها هستند كه آدمهاي خوب و دينداري هستند اما خوب زياد ميخورند و خيلي به فكر تفريح هستند. ميتوان در بهشت نيز اينگونه بود و منافاتي هم ندارد با بودن در بهشت. اما يك انسان ميتواند در دنيا علاوه بر استفاده از نعمتهاي خداوندي كه براي استفاده بشر خلق شده است از درياي ژرف توحيدي امام معصوم نيز استفاده كند و آن را نيز به بقيه بشناساند و همواره بار و ياور امام زمان خود باشد و اين بالاترين سود و فعاليت در دنيا ميتواند باشد طبق روايات رسيده.
ReplyDeleteخيلي ممنون كه نظرات اين حقير رو منتشر كرديد
با تشكر فراوان
آرش از تورنتو