این روزها زمزمه‌های جنگ افزایش یافته و بوی‌های خوبی از
مطبوعات و مصاحبه‌های مقامات آمریکا واسرائیل به مشام نمی‌رسد. از سوی دیگر موجی
از اعتراض نسبت به این حمله احتمالی به راه افتاده است.
اما واقعا ته دل
مردم چه میگذرد؟
چندروزی است که انفجار زاغه مهمات سپاه میگذرد. در این چند
روز عکس العمل‌های عجیبی میان مردم مشاهده کردم. بسیاری از شنیدن صدای انفجار،
تصور کردند که جنگ آغاز شده و از این موضوع ابراز خرسندی کردند. چه بسا افرادی که
پس از شنیدن خبر تصادفی بودن انفجار سه‌گرمه در هم فرو کشیدند. در این چند روز با
اقشار مختلفی برخورد داشتم که بر لب شعار مخالفت با جنگ را داشتند اما در دل چیز
دیگری!
به راستی چند درصد از مردم قلبا و زبانا مخالف جنگ هستند؟
چرا عده‌ای ( که به نظر نگارنده تعدادشان هم کم نیست) مشتاق بروز درگیری وجنگ
هستند؟ آیا دلیل این امر ناامیدی آنها از ایجاد تغییر به دست خود و امید به غیر
برای این تغییر نیست؟
No comments:
Post a Comment